Het is haast een schande wanneer je in Vietnam bent geweest zonder de littekens van de oorlog die het land heeft doorstaan onder ogen te zien. Door het War Remnants Museum te bezoeken, zal je normale bezoekje aan de stad Ho Chi Minh behoorlijk veranderen in een gedenkwaardige en opmerkelijke reis. Het museum is opgericht in september 1975, na het einde van de Vietnam Oorlog. Eigenlijk zou deze plek je topprioriteit moeten zijn. Het is een van de meest belangrijke en historische bezienswaardigheden in het land!
De Vietnam Oorlog werd uitgevochten tussen communistisch Noord-Vietnam en de regering van Zuid-Vietnam. De Vietnamese revolutionair en communist Ho Chi Minh wilde vrijheid voor het land Vietnam. Uiteindelijk begonnen Ho Chi Minh en zijn rebellen vanaf 1945 de Fransen te bevechten voor hun onafhankelijkheid. Toen Ho succes begon te boeken tegen de Fransen, raakten de VS bezorgd. Vooral om het communisme dat zich verspreidde in Zuidoost-Azië. In 1950 begonnen de Amerikanen hulp te sturen naar de Fransen in Vietnam. In 1954 verloren de Fransen een groot gevecht met de Vietnamezen. Er kwam een vredesconferentie in Genève en als resultaat daarvan ontvingen Laos, Cambodja en Vietnam hun onafhankelijkheid. Vietnam was tijdelijk verdeeld tussen een anti-communistisch zuiden en een communistisch noorden.
De VS verloren dus de oorlog in Vietnam. Het duurde twintig jaar, iets wat de VS nooit hadden verwacht toen het meedeed aan het gevecht. Het resulteerde in bijna 60.000 Amerikaanse sterfgevallen en naar schatting 2 miljoen Vietnamese doden. Zelfs vandaag vragen veel Amerikanen nog steeds of de Amerikaanse poging in Vietnam een zonde was, een blunder, een noodzakelijke oorlog, of dat het een nobele zaak was, een idealistische poging om de Zuid-Vietnamezen te beschermen tegen de totalitaire regering.
Over het algemeen staan er in het museum voornamelijk exposities over de Amerikaanse fase van de oorlog, zoals foto’s, documenten, materialen, militaire voertuigen en verschillende wapens met betrekking tot de Vietnam-oorlog. Binnen is de begane grond gewijd aan foto’s en posters die de anti-oorlogsbeweging weergeven. Terwijl de displays boven meer grafisch zijn, met foto’s die de traumatiserende effecten van Agent Orange-, napalm- en fosforbommen weergeven.
Dit museum heeft zoveel indruk op mij gemaakt. Het klinkt misschien cliché om te zeggen, maar doordat je jezelf verdiept in de geschiedenis besef je dat zulke gebeurtenissen zich nooit meer mogen herhalen. Het leed dat je ziet op de foto’s van zoveel onschuldige mensen heeft erg veel indruk op me gemaakt. Vooral de traumatische foto’s van de effecten van Agent Orange- en napalmbommen. Duizenden mensen die levenslang verminkt zijn geraakt. Verminkingen die zelfs nog tot de 3e generatie van een gezin zichtbaar zijn. Huidinfecties, dubbele knieën of ellebogen, een hazenlip, ontbrekende ledematen bijvoorbeeld. De beelden die je ziet zijn soms erg heftig, maar juist die beelden zijn nodig om mensen op die manier bewust te maken van de gevolgen van de oorlog. Wanneer je rondloopt in het museum wordt je soms overdonderd met kippenvel. Een confronterend museum dat je tot nadenken zet en waarbij tranen niet geheel onvermijdelijk zijn.